Chińska przestrzeń powietrzna na niskich pułapach będzie podzielona na 3 sektory/obszary:
1) obszary pod ścisłą kontrolą (wojskową),
2) obszary pod nadzorem (wojskowym),
3) obszary, gdzie samoloty będą mogły latać bez ścisłego nadzoru po uprzednim zgłoszeniu planu lotu instytucji kontrolnej.
Wcześniejsze regulacje i przepisy stanowiły, że cała przestrzeń powietrzna nad Chinami objęta była ścisła, rygorystyczną kontrolą. Prywatne samoloty mogły odbywać loty wyłącznie po złożeniu wniosku o pozwolenie na lot i uzyskaniu oficjalnego pozwolenia. Uzyskanie takiego pozwolenia zajmowało dużo czasu, co oczywiście podważało sens używania samolotów dla szybkiego przemieszczania się dla celów prywatnych, w tym również biznesowych.
W ciągu najbliższych 10 lat Chiny zamierzają zbudować całą infrastrukturę, począwszy od procedur, poprzez lotniska i lądowiska, po system szkoleń i egzaminowania pilotów dla rozwoju sektora prywatnego lotnictwa niskopułapowego. Pozwoli to rozwinąć lotnictwo użytkowane dla innych celów niż wieloosobowe loty pasażerskie, zadania wojskowe, czy policyjne. Na dzień dzisiejszy w całych Chinach zarejestrowano 898 maszyn nie będących własnością linii lotniczych, armii, czy policji, a służących w służbach medycznych, wykorzystywanych do celów naukowych, czy do prywatnego transportu. W Stanach Zjednoczonych lata dzisiaj ponad 220 000 takich samolotów.
