Jak informuje Forbes dynamika wzrostu chińskiego długu jest niepokojąca, a kondycja finansów publicznych Chin rodzi coraz większe obawy.
Koniec roku to czas podsumowań i prognoz na przyszłość. Narodowy Urząd Kontroli ChRL (NUK) również na swój sposób dokonał takiego podsumowania publikując oczekiwany od kilku miesięcy raport dotyczący wysokości chińskiego długu publicznego. Ponad 50 tysięczna armia audytorów większość pracy wykonała już w sierpniu i wrześniu 2013 roku. Szacunkowe wstępne wyniki były prawdopodobnie znane partyjnej wierchuszce w październiku. Oficjalna treść raportu została jednak opublikowana dopiero kilka dni temu. Biorąc pod uwagę wyniki, trudno się dziwić wstrzemięźliwości chińskich władz w dzieleniu się treścią audytu z opinią publiczną. Obrady wymagały spokoju społecznego, bowiem treść raportu jest niepokojąca. Potwierdziły się przypuszczenia wielu analityków dotyczące gwałtownego wzrostu zadłużenia publicznego w przeciągu ostatnich dwóch lat. Obawy budzą zarówno poziom, jak i struktura zadłużenia rządów lokalnych. Uwzględnione w raporcie zadłużenie rządu centralnego, jako bardziej przejrzyste i lepiej zabezpieczone, nie rodzi większych emocji. Na podstawie audytu za 2010 r. zadłużenie władz lokalnych zostało oszacowane na ok. 10,7 bln RMB (ok. 5,3 bln zł). W tegorocznym raporcie łączna kwota możliwych długów wynosi prawie 17,9 bln RMB (ok. 8,9 bln zł), co oznacza niemal 70 procentowy przyrost w ciągu zaledwie dwóch i pół roku. Jest to wynik nieco lepszy niż październikowe szacunki Standard Chartered na kwotę 21,9 – 24,4 bln RMB (10,9-12,15 bln zł) i nieco mniej niż 19 bln RMB (9,45 bln zł) podawane przez Zhang Zhiwei z Nomura Securities Hongkong. Co ciekawe kwota podana w audycie jest niemal identyczna z kwotą 18 bln RMB (8,96 bln zł), jaką podał we wrześniu Zhao Quanhou, szef Centrum Badań Naukowych nad Finansami, jednostki działającej przy Ministerstwie Finansów. Długów możliwych, ponieważ z treści raportu nie wynika jednoznacznie jaką część tych 17,9 bln RMB należy traktować jako dług w sensie prawnym. NUK podzielił kwotę zadłużenia rządów lokalnych oraz podległych im spółek i innych jednostek na trzy kategorie: zobowiązania swoje oraz podległych i powiązanych jednostek, w których za długi odpowiadają rządy lokalne z majątku państwowego (60,8 proc. łącznego zadłużenia); długi, które mogą powstać z tytułu gwarancji udzielonych przez rządy lokalne pod długi zaciągnięte przez inne podmioty, np. przedsiębiorstwa państwowe, platformy finansowe rządów lokalnych, gdzie w wypadku niewypłacalności dłużnika rząd lokalny odpowiada z tytułu gwarancji bezpośrednio z majątku państwowego (14,9 proc.). Nieco mglista jest grupa możliwych długów nie wynikających z prawnie wiążącej gwarancji, ale nieformalnych, gdzie rząd lokalny może wziąć pewną odpowiedzialność na wypadek niewypłacalności dłużników (24,3 proc.). W ostatniej kategorii mieszczą się więc formalnie nieobowiązujące gwarancje za długi wszystkich innych podmiotów powiązanych w jakichś sposób z lokalnymi rządami: platform finansowych lokalnych rządów, przedsiębiorstw państwowych i innych, jeśli te podmioty realizują projekty służące interesowi publicznemu.
Źródło: Forbes
