Czytanie newsów polskich z pewnej odległości męczy. Mnie męczy subiektywnie. Jak można zaprzątać sobie głowę, zajmować czas taki pierdołami? Widocznie można, skoro internetowe wydania gazet „żydowskich” i tych dla „najprawdziwszych Polaków” zajmują się dokładnie tymi samymi, nic nie znaczącymi tematami. Czytanie newsów polskich z pewnej odległości potwierdza wyłącznie politologiczną definicję kraju peryferyjnego, jakim jesteśmy. Znajdując się na odległej prowincji zajmujemy się prowincjonalnymi sprawami. Świat zaś koncentruje się na zgoła innych problemach.
Na przykład? Na przykład na decyzjach Xi Jinpinga dotyczących polityki kredytowej w Chinach.
Świat nie zajmuje się nowymi pomysłami J.K. na temat nowych zapisów w preambule polskiej Konstytucji. Świat ma też głęboko w tyle przemyślenia D.T. na tematy jakiekolwiek. Świat obserwuje zaś czujnie i z dużym niepokojem decyzje Prezydenta ChRL dotyczące chińskiej gospodarki.
Xi Jinping zawiesza sobie poprzeczkę niezwykle wysoko. Chce zapisać się w historii Chin w kategoriach postaci takich jak Deng Xiaoping. Deng postanowił uczynić z Chin Trzeciego Świata jedno z najbogatszych państw na Ziemi. Xi Jinping ma przed sobą zadanie o wiele bardzie złożone. Chce wprowadzić bolesne dla obywateli Chin reformy czyniące gospodarkę chińską gospodarką rynkową (bo wbrew powszechnej opinii taką nie jest), a jednocześnie zapewnić Komunistycznej Partii Chin niepodważalne prawo do stanowienia władzy w kraju.
Ja wiem, że z polskiego punktu widzenia, zaprzątniętego tym, czy Wojewódzki rwie tą czy inną laskę, oraz czy Nowak ma na ręce zegarek swój czy pożyczony od kolegi, te chińskie klimaty nie mają większego znaczenia. Ale chciałbym przypomnieć, że Chiny całkiem niedawno uznaliśmy bez zbędnych dyskusji za drugą gospodarkę świata. To zmienia postać rzeczy. A przynajmniej zmieniać powinno.
Xi Jinping intryguje mnie coraz bardziej. Jego wysiłki mające na celu usunięcie z partii osobników skażonych korupcją, powrót do bliskiego kontaktu przedstawicieli władzy ze zwykłymi ludźmi, wola odstąpienia od priorytetów gospodarczych (walka o wysokie PKB) na rzecz zbliżenia KPCh ze społeczeństwem, to czynniki kreujące nowego przywódcę Chin na człowieka naprawdę wielkiego, z wizją.
Nie wiem jeszcze czy mu kibicuję. Póki co kibicuję sobie samemu. Krystyna z gazowni znów przesłała mi obcesowy list z liczbami. Płacę, albo myję się w zimnej.
