Ai Weiwei – najgłośniejszy obecnie chiński artysta, między innymi twórca koncepcji stadionu olimpijskiego w Pekinie (słynne "Ptasie Gniazdo") został aresztowany w niedzielę rano na lotnisku w Szanghaju, gdzie planował wsiąść na pokład samolotu lecącego do Hong Kongu. Od aresztowania minęło prawie 48 godzin, a wciąż nie wiadomo co się dzieje z Ai Weiwei'em.
– Jak dotąd nie mam od niego żadnych informacji – mówi żona Ai, Lu Qing. Policja przesłuchała ją w tracie rewizji, a funkcjonariusze wynieśli z domu dokumenty i komputery. – Pytali mnie o artykuły Ai, które umieszczał w sieci. Powiedziałam im, że to mogą sami sprawdzić – stwierdziła. Żona artysty powiedziała, że policja nie ujawniła, gdzie jest Ai i dlaczego został zatrzymany.
Media zniknięcie artysty wiążą z licznymi zatrzymaniami prawników, artyści, działaczy praw człowieka, które miały miejsce w Chinach w ostatnim czasie. Władze boją się, że podobnie jak na Bliskim Wschodzie może dojść w tym kraju do zamieszek, więc w ramach prewencji aresztują "niepewny element".
Ai należy do najbardziej znanych krytyków władz. Często wspierał demokratycznych działaczy. To sprowadziło na niego gniew komunistów. Został między innymi pobity i aresztowany przez policję po tym, jak ujawnił nadużycia władz w prowincji Syczuan, gdzie po trzęsieniu ziemi w 2008 roku, w ruinach szkół wybudowanych ze złej jakości materiałów zginęły tysiące dzieci. Ai domagał się publicznie oskarżenia o przyczynienie się do śmierci dzieci tych urzędników, którzy przyjęli łapówki za przymknięcie oczu na nieprawidłowości przy budowie szkół.
Ai Weiwei jest artystą i architektem. Współtworzył projekt stadionu olimpijskiego w Pekinie. Ostatnio głośno było o jego wystawie w brytyjskim muzeum Tate Modern. Ekspozycja jego autorstwa – "Ziarna słonecznika" – składała się z ponad stu milionów ręcznie robionych i malowanych porcelanowych "ziaren" słonecznika. Ziarna rozsypano na 3 400 metrach kwadratowych hali turbin Tate Modern. Zgodnie ze słowami autora, spacer po powierzchni ziaren sprzyjać miał doświadczeniu mieszanki masowej konsumpcji, wielkiego przemysłu i domowej produkcji, jaka charakteryzuje dzisiejsze Chiny.
Źródło: gazeta.pl, SCMP
