Rezolucja PE w sprawie błędnej interpretacji rezolucji ONZ 2758 przez ChRL

24 października br. Parlament Europejski (PE) przyjął rezolucję zatytułowaną „Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie błędnej interpretacji rezolucji ONZ 2758 przez Chińską Republikę Ludową i jej ciągłych prowokacji wojskowych wokół Tajwanu”. Za rezolucją głosowało 432 europosłów, 60 było przeciw, a 71 wstrzymało się od głosu. Rezolucja skalda się z 22 punktów, wśród których wymieniono między innymi:

• potwierdzenie pozycji Tajwanu jako kluczowego partnera Unii Europejskiej oraz pochwałę jego demokracji.
  wezwanie Komisji Europejskiej do przygotowania się do rozmów na temat umowy inwestycyjnej lub innych porozumień z Tajwanem.
• wyrażenie zaniepokojenia sytuacją na Morzu Wschodniochińskim i Południowochińskim oraz stosunkami wojskowymi Chiny–Rosja. Poparcie obecności wojskowej USA w regionie Indo-Pacyfiku.
• sprzeciw PE wobec „ciągłego zniekształcania” przez Chiny rezolucji ONZ 2758 oraz ich działań mających na celu zablokowanie udziału Tajwanu w organizacjach międzynarodowych. PE „zdecydowanie odrzuca i potępia próby ChRL zniekształcania historii i zasad międzynarodowych”.
• wezwanie UE do rozważenia sankcji, w tym gospodarczych, jako sposobu na wyznaczenie „czerwonych linii” wobec Chin. Wskazanie na potrzebę współpracy z krajami o podobnych poglądach w celu wprowadzenia silnych środków dyplomatycznych i gospodarczych odstraszających Chiny.
• podtrzymanie przywiązania UE do polityki „jednych Chin” i sprzeciwia się wszelkim jednostronnym zmianom status quo w Cieśninie Tajwańskiej przy użyciu siły.

25 października br. rzecznik prasowy chińskiej misji przy UE ostro oprotestował rezolucję. Wskazał, że została ona przyjęta pomimo stanowczego sprzeciwu Chin, ponieważ zniekształca fakty, narusza prawo międzynarodowe i stanowi rażącą prowokację wobec powojennego porządku międzynarodowego. Chiny zdecydowanie potępiają takie naruszenie zasady „jednych Chin” i ingerencję w ich wewnętrzne sprawy.

Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 2758 została przyjęta 25 października 1971 roku. Zgromadzenie uznało w niej „przedstawicieli Chińskiej Republiki Ludowej za jedynych legalnych przedstawicieli Chin w ONZ” i jednocześnie usuwało „przedstawicieli Czang Kaj-szeka (tj. rządu Republiki Chińskiej) z miejsca, które bezprawnie zajmują w ONZ i wszystkich organizacjach z nią powiązanych”. Rezolucja ta była punktem wyjścia do nawiązania oficjalnych stosunków dyplomatycznych pomiędzy USA a Chinami, co nastąpiło ostatecznie w 1979 roku.

Zatem o jakim zniekształcaniu historii mówi ta rezolucja, którą oczywiście poparło większość polskich europosłów?

I jeszcze istotna dla całej sprawy kwestia, czyli chronologia zdarzeń:
1894 – wybucha wojna japońsko-chińska (Japonia jest agresorem). Chiny (bardzo już wtedy słabe w efekcie wojen opiumowych i tzw. „traktatów nierównoprawnych”) wojnę przegrały. W ramach traktatu pokojowego (1895) Cesarstwo Japonii przejmuje od Cesarstwa Chin wyspę Formoza wraz z całym archipelagiem.
1945 – Cesarstwo Japonii kapituluje (koniec II wojny światowej na Pacyfiku). Na podstawie traktatu pokojowego zwraca Formozę Chinom. Wówczas jako Chiny rozpoznawana była Republika Chińska z Czang Kaj Szekiem na czele.
1945 – w Chinach wybucha wojna domowa pomiędzy narodowcami pod wodzą Czang Kaj Szeka i komunistami pod przywództwem Mao Zedonga
1949 – Narodowcy przegrywają wojnę domową. Komuniści proklamują powstanie Chińskiej Republiki Ludowej, która zostaje uznana początkowo przez państwa bloku socjalistycznego.
1971 – ONZ uznaje Chińską Republikę Ludową jako jedyne legalne przedstawicielstwo Chin na forum Narodów Zjednoczonych, jak i na arenie międzynarodowej, jednocześnie usuwa ze wszystkich swoich agend i organizacji przedstawicieli Republiki Chińskiej.

1979 – Stany Zjednoczone nawiązują relacje dyplomatyczne z Chińską Republiką Ludową, jednocześnie zrywając relacje dyplomatyczne z Republiką Chińską na Tajwanie (jak zaczęto nazywać Formozę).
2024 – Wszystkie państwa, które począwszy od 1949 roku nawiązały stosunki dyplomatyczne z Chińską Republiką Ludową, uznały ją jako jedynego reprezentanta Chin na arenie międzynarodowej, a co za tym idzie, uznały, iż Tajwan nie jest bytem suwerennym w rozumieniu stosunków międzynarodowych, a jest częścią Chin. Państwa, które utrzymują przeciwne stanowisko to:

• Belize
• Eswatini
• Gwatemala
• Haiti
• Palau
• Paragwaj
• Saint Kitts i Nevis
• Saint Lucia
• Saint Vincent i Grenadyny
• Tuvalu
• Watykan
• Wyspy MarshallaAutor: 梁安基 Andrzej Z. Liang, 上海 Shanghai, 中国 Chinye-mail: azliang@chinamail.com
  

  

  Redakcja: Leszek B. Ślazyk

  e-mail: kontakt@chiny24.com

  © www.chiny24.com