Chiny: Na marginesie – zdarzenia, zdziwienia

15.10.2022

Andrzej Zawadzki-Liang 15-10-2022

0 2 993

W HangZhou 杭州 (stolica prowincji ZheJiang 浙江) niezwykłą popularność zyskała oferta pracy, za którą proponowano wynagrodzenie w wysokości 6000 RMB miesięcznie (ok. 4127,80 PLN). Zgodnie z treścią anonsu poszukiwano osoby gotowej podjąć obowiązki… kociej niani. Podstawowym wymogiem proponującego tę pracę było udokumentowane, co najmniej dwuletnie doświadczenie potencjalnych kandydatów w opiece nad zwierzętami domowymi.

Okazało się, że pracę proponował szef jednej z dużych firm e-commerce z HangZhou (stąd się wywodzi i tu ma siedzibę główną choćby Grupa Alibaba), który pragnął zapewnić profesjonalną opiekę swoim dwóm kotom. Do obowiązków kociej niani należy właściwe karmienie zwierząt, pielęgnacja futer, obcinanie pazurków, sprzątanie kuwet. Praca od poniedziałku do piątku, od 9 do 17, weekendy wolne. Kocia niania zajmuje się kotami w siedzibie firmy (a nie w domu właściciela), pracuje na etacie pracownika administracyjnego.

Przy okazji gorącej dyskusji w Internecie na temat tej oferty okazało się, że nie jest to przypadek odosobniony, co więcej ten rodzaj zajęcia i usług zyskuje coraz więcej zainteresowanych. W ChengDu na przykład działa firma, która oferuje szeroki wachlarz usług opieki nad zwierzętami domowymi, od doglądania i karmienia, po wyprowadzanie na spacer, czy odwiedziny u weterynarza. W przypadku usług jednorazowych ceny wahają się od 30 do 100 juanów (od ok. 20 do 70 PLN).

Źródło:

www.msn.cn

Miesięczne wynagrodzenie pana Li JiaChao (John Lee) 李家超 , nowego szefa Specjalnego Regionu Administracyjnego Hong Kong (中国香港特别行政区) wynosi 452200 HKD (ok. 282065 PLN), co oznacza roczne dochody na poziomie 5 mln 426 tys. HKD (ok. 3 mln 400 tys. PLN, lub ok. 690 tys.). Li JiaChao zarabia o 32200 HKD (ok. 20085 PLN) więcej niż jego poprzedniczka na tym stanowisku, czyli Carrie Lam. Oznacza to, że szef hongkońskiej administracji jest drugim na świecie najlepiej zarabiającym szefem rządu (w tym przypadku administracji autonomii). Na pierwszym miejscu znajduje się premier Singapuru. Daleko w tyl znajduje się prezydent Stanów Zjednoczonych, który zarabia z racji sprawowanego urzędu 400 tys. USD (ok. 2 mln PLN) rocznie.

Źródło:

Ani pandemia, ani spowolnienie gospodarki, ani niepewność co do przyszłości nie hamują wzrostu liczby chińskich milionerów. Taki wniosek płynie z najnowszego Credit Suisse Global Wealth Report 2022.

Łączny majątek wszystkich chińskich milionerów w 2021 roku wyceniono na 85,1 bln USD (ok. 416,68 bln PLN), co oznacza wzrost o 15,1% lub o 11,2 bln USD (ok. 54,839 bln PLN) w stosunku do roku 2020. W ubiegłym roku w Chinach mieszkało 6 milionów 200 tysięcy osób z majątkiem o wartości wyższej niż 1 mln USD (ok. 4,896 mln PLN). Liczba ta wedle analityków szwajcarskiego banku podwoi się w ciągu najbliższych pięciu lat. To będzie jednocześnie największy w skali globu przyrost osób o takim majątku w granicach pojedynczego państwa.

Chiny pod względem liczby milionerów z majątkiem powyżej 50 mln USD (ok. 244,818 mln PLN) zajmują drugie miejsce na świecie po Stanach Zjednoczonych. W minionym roku w Chinach mieszkało 32710 takich osób, gdy w USA było ich ponad 140 tysięcy. Milionerzy chińscy stanowią 10% wszystkich milionerów świata. To z jednej strony może cieszyć, bo pokazuje skalę wzrostu zamożności społeczeństwa chińskiego, ale z drugiej strony potwierdza liczne obserwacje i badania dotyczące rosnącego rozwarstwienia majątkowego w Chinach. Współczynnik Giniego (Gini Index) w 2021 roku wynosił w ChRL 0,47.

W Stanach Zjednoczonych w 2021 roku wskaźnik ten wynosił 0,494.

W Polsce w tym samy roku oszacowano go na 0,268.

Współczynnik Giniego to stosowana w statystyce miara koncentracji (nierównomierności) rozkładu zmiennej losowej. Nazwa współczynnika pochodzi od nazwiska jego twórcy, włoskiego statystyka Corrado Giniego. W ekonometrii współczynnik Giniego nazywany jest wskaźnikiem nierówności społecznej i stosowany do liczbowego wyrażania nierównomiernego rozkładu dóbr, zwłaszcza dochodu (na przykład gospodarstw domowych). Wskaźnik Giniego, oparty na krzywej Lorenza, pokazuje nierówności w dochodach danego społeczeństwa – należy interpretować go w ten sposób, że im jest wyższy, tym nierówności w dochodach w danym kraju są większe. Granica dolna, czyli 0 to sytuacja, gdy każde gospodarstwo domowe w danym kraju ma identyczne dochody (doskonała równość dochodowa), a granica górna 1 (lub 100, 100%) to sytuacja, gdy w danym państwie tylko jedno gospodarstwo ma wszystkie dochody w danym państwie (doskonała nierówność dochodowa).

Źródło:

10 października br. na jednej z platform internetowych należących do korporacji Alibaba (阿里巴巴公司) została przeprowadzona aukcja wyjątkowego numeru telefonicznego. Wyjątkowego bo będącego – wedle prawideł chińskiej numerologii – jedna z najszczęśliwszych kombinacji cyfrowych:

156 6666 6666.

Cena wywoławcza to 13,66 mln RMB (ok. 9,409 mln PLN). Wadium wynosi 688000 RMB (ok. 473 662 PLN).

Źródło:

https://m.thepaper.cn/baijiahao_19897805

Sąd w JinJiang 晋江 (prowincja FuJian福建) w jednej z prowadzonych spraw rozwodowych przyznał wnioskującej o to kobiecie rekompensatę, którą wypłacić ma na mocy decyzji sądowej były jej małżonek. Wysokość tej rekompensaty to okrągłe 10 mln RMB (ok. 6,91 mln PLN). A ma ona stanowić zadośćuczynienie za opiekę i wysiłek związany z wychowaniem 10-letniego dziecka rozwodzącej się pary. Co ciekawe, to nie jest pierwszy tego typu przypadek w Chinach. Tutejsze sądy coraz częściej orzekając o rozwodzie uznają za słuszne roszczenia żon (lub mężów), którzy dla dobra rodziny, dzieci, poświęcili własne kariery, zrezygnowali z dalszej edukacji, pracy, by zająć się domem i wspólnym potomstwem. Osoby takie, które przez wiele lat funkcjonowały poza rynkiem pracy mają niewielkie szanse na podjęcie zajęcia, które pozwoliłoby im na utrzymanie siebie i dzieci.

Sądy uznają coraz częściej, że zajmowanie się domem i dziećmi to praca, która powinna być traktowana jak każda inna, a w przypadku rozwodu z winy współmałżonka rekompensata za czas poświęcony wspólnej sprawie jest kwestia bezdyskusyjną.

Źródło:

https://www.thepaper.cn/newsDetail_forward_20095760

Według danych urzędu celnego Korei Południowej w ciągu pierwszych ośmiu miesięcy tego roku import kimchi z Chin osiągnął wartość 198,6 mln USD (ok. 978,53 mln PLN) i jest to wzrost o 27,67% w porównaniu z rokiem 2021. W sumie od stycznia do końca sierpnia z Chin sprowadzono do Korei Południowej 164 419 ton kimchi co oznacza wzrost o 3,8% r/r).

Kimchi to tradycyjne danie kuchni koreańskiej składające się z fermentowanych lub kiszonych warzyw. Zazwyczaj jest to kapusta pekińska DaBaiCai (大白菜) z dodatkiem sproszkowanych papryczek chili.

Aktualnie 99.9% importowanego kimchi na koreańskim rynku pochodzi z Chin. Chińskie kimchi zdobywa koreański rynek nie tylko przez wzgląd na trudne warunki pogodowe, z którymi w ostatnim czasie boryka się koreańskie rolnictwo, czy inflację manifestującą się choćby poprzez gwałtowny wzrost cen warzyw, ale przede wszystkim z uwagi na konkurencyjność cenową. Kimchi z Chin jest średnio dziewięciokrotnie tańsze, niż to produkowane w Korei Południowej.

Źródła:

Bardzo często, kiedy mówi się o Tajwanie, myśli się o nim jako o dużej wyspie położonej nieco ponad 200 kilometrów na wschód od Chin na wysokości prowincji FuJian. Tymczasem Tajwan to region, w którego granicach znajduje się 85 wysp składających się na 6 archipelagów:

- PengHu 澎湖,
- JinMen 金门,
- MaZu 马祖,
- DongSha 东沙,
- WuQiu 乌丘,
- NanSha 南沙,

rozciągających się z północy na południe wzdłuż linii brzegowej kontynentu, stanowiąc swoisty łącznik pomiędzy wyspami japońskimi a filipińskimi.

Wyspy KinMen, stanowiące jeden z powiatów Tajwanu leżą zaledwie 2 kilometry od brzegu ChRL na którym położone jest miasto XiaMen 厦门 (prowincja FuJian 福建), a 210 km od brzegów wyspy Tajwan (dawniej Formoza). Mieszkańcy tych wysp (ponad 90 tysięcy osób) są całkowicie zależni od dostaw wody pitnej, energii elektrycznej, gazu i paliw z Chin kontynentalnych. Wielu mieszkańców tego tajwańskiego powiatu pracuje w XiaMen (ok. 4,5 mln mieszkańców), prowadzi tam swoje biznesy. Na wyspach KinMen stacjonuje ok. 3 tysięcy tajwańskich żołnierzy.