Ceremonia odbyła się w Świątyni Parku Słońca w Chaoyang, wschodnim dystrykcie Pekinu. Znajduje się tam ołtarz ofiarny zbudowany na rozkaz cesarza Jiajinga z Dynastii Ming (1368-1644) w roku 1530.
O godzinie 10:20 przed południem, przy dźwiękach muzyki granej na żywo na starodawnych instrumentach, ochotnik odgrywający rolę cesarza przeszedł dostojnym krokiem przez wschodnią bramę ołtarza, aby uklęknąć i pochylić się przed wizerunkiem Bogini Jasności. W otoczeniu osób odgrywających role cesarskich ministrów złożył następnie na ołtarzu dary dla bóstwa w postaci przedmiotów z nefrytu i jedwabiu. W tym samym czasie 64 tancerzy tańczyło wokół ołtarza.
Role cesarza, ministrów i tancerzy odgrywane były przez ochotników, natomiast w strojach straży cesarskiej wystąpili członkowie policyjnej organizacji paramilitarnej (coś w rodzaju naszego niegdysiejszego ORMO), zapewniając bezpieczeństwo i porządek podczas tego publicznego przedstawienia.
Setki widzów wzięło udział w ceremonii składając ręce w charakterystyczny sposób i modląc się do słońca (!!!)
Wielu z nich tłumaczyło, że w dawnych czasach ceremonia ta była przeznaczona wyłącznie dla cesarza i jego najbliższego otoczenia, zwykli ludzie nie mieli prawa brać w niej udziału. Dzisiaj jest to możliwe, więc wiele osób chętnie wzięło udział w wydarzeniu modląc się za kraj, woje rodziny i samych siebie.
Ceremonia na cześć Bogini Jasności została odprawiona w Pekinie ostatni raz w 1843 roku w czasach Dynastii Qing (1644-1911). Była jednym z 4 ceremoniałów ofiarnych podczas, których składano cześć i ofiary niebu, ziemi, słońcu i oczywiście księżycowi.
Dzisiejsza ceremonia wiąże się z Chunfen, czyli wiosenną równonocą, jednym z 24 zdarzeń związanych ze słońcem, a będących elementem tradycyjnego chińskiego kalendarza. Chunfen zwiastuje prawdziwy początek wiosny.
Jednym ze zwyczajów związanych z Chunfen, liczącym ponad 4000 lat, jest zabawa dzieci w stawianie kurzych jaj na ich czubku. Dziecko, które postawi jajko na jego czubku ma zapewnione powodzenie do następnej wiosny.
Przewodniczący Mao przewraca się zapewne w grobie i kręci tam jak fryga patrząc na to gdzie dzisiejsi Chińczycy mają jego nauki….
Źródło: China.org
….
