Z prawdziwą przyjemnością pragnę poinformować o powołaniu do życia Instytutu Badań Chin Współczesnych. Bardzo długo nosiłem się z tą myślą. Z początku bardzo nieokreśloną, a powstałą z konfliktu pomiędzy tym, czego w Chinach doświadczałem, co mogłem obserwować z bliska i opisywać w osobie pierwszej, z tym czego o Chinach dowiadywałem się wracając do Europy, wracając do Polski. Po latach owa mglista idea nabrała kształtu bardziej konkretnego. Zrozumiałem bowiem, że w polskiej przestrzeni publicznej Chiny to zbiór opinii (nie informacji), stereotypów (przestarzałych) i sensacji z drugiej ręki, nie mających z chińską współczesną rzeczywistością nic wspólnego. Instytut Badań Chin Współczesnych ma tą sytuację definitywnie zmienić.
W najbliższą środę rozpocznie się w Pekinie XIX Kongres (Zjazd) Komunistycznej Partii Chin. O wydarzeniu tym niewiele mówi się i słyszy w Polsce. Dzisiaj zajmują nas problemy młodych lekarzy, które dotykają mnie osobiście jako ojca studenta medycyny niebawem studia swoje kończącego. Rozumiem zatem doskonale, że koszula bliższa ciału. Ćwierć wieku ocierania się o fenomen Chin, możliwość obserwowania zachodzących tam przemian i procesów każe mi jednak z pokorą przyznać, że problem młodych polskich lekarzy dotyczy wyłącznie 36 milionów Polaków żyjących w Polsce. To co przyniesie XIX Kongres KPCh dotyczyć będzie przyszłości całego globu. Nie jesteśmy tego w Polsce świadomi. Świadomość ta z trudem dociera do decydentów wielu krajów Zachodu (za wyjątkiem Niemiec i Wielkiej Brytanii). A być musimy, bo świat się zmienia, czy chcemy tego, czy nie, czy się z tym zgadzamy, czy nie. W najżywotniejszym interesie nas, naszego państwa jest, aby zmian, ich kształtu, kierunku być świadomym, aby w odniesieniu do zmieniających się uwarunkowań prowadzić własną politykę, zarówno tą wewnętrzną, jak i zewnętrzną.
Wiem, jestem idealistą. Ale właśnie idealistów Instytut Badań Chin Współczesnych ma przyciągać, idealizmem ma zarażać. Idee zaś chcę w Instytucie przekuwać w czyn (jakby to ujęto w Polsce lat 50. XX wieku). A co rozumiem poprzez ów czyn? Zacytuję fragment Statutu Instytutu Badań Chin Współczesnych:
a) prowadzenie i redagowanie strony www.beta.chiny24.com: rozpowszechnianie wiadomości, komentarzy, felietonów na tematy bieżące, jak również publikowanie i promocję esejów naukowych, notatek naukowych i prac naukowych dotyczących współczesności i historii Chińskiej Republiki Ludowej w każdym wymiarze ludzkiej aktywności;
b) zbieranie i archiwizowanie bieżących informacji na temat Chin, tłumaczenie tych wiadomości na język polski, a na bazie zebranych i opracowanych materiałów budowanie archiwum wiedzy o Chinach współczesnych;
c) budowanie księgozbioru polsko- i anglojęzycznego literatury naukowej, popularnonaukowej, pięknej dotyczącej Chin, lub pochodzącej z Chin;
d) budowanie archiwum cyfrowego materiałów na temat Chin w języku polskim dostępnych w internecie, lub z innych źródeł, dla stworzenia cyfrowego ośrodka wiedzy na temat Chin współczesnych;
e) nawiązywanie relacji z reprezentantami świata naukowego z Polski, Europy, Ameryki Północnej i Azji zajmującymi się problematyką Chin współczesnych (kontakty indywidualne, seminaria, konferencje, sympozja);
f) nawiązywanie relacji z reprezentantami świata naukowego z Chin, Hong Kongu i Tajwanu (kontakty indywidualne, seminaria, konferencje, sympozja) celem pozyskiwania informacji, wiedzy i materiałów naukowych dotyczących badania Chin współczesnych w aspektach zbieżnych z celami Fundacji;
g) szukanie, popularyzowanie i ratowanie poloniców w Chinach (Harbin, Szanghaj, Chongqing, Chengdu);
h) tworzenie, publikowanie oraz promowanie raportów i analiz dotyczących aktualnej oraz perspektywicznej sytuacji w ChRL;
i) współpracę z instytucjami państwowymi, pożytku publicznego, firmami prywatnymi w zakresie konsultacji dotyczących współpracy polsko-chińskiej;
j) promocję współpracy gospodarczej polsko-chińskiej ze szczególnym uwzględnieniem eksportu polskiego do Chin i aktywizowanie proeksportowe przedsiębiorców z sektora przedsiębiorstw mikro, małych i średnich;
k) promocję polskiej myśli technicznej, rozwiązań innowacyjnych, polskiej nauki i naukowców w Chinach poprzez organizację seminariów, konferencji, konkursów, jak również za pośrednictwem nowych technologii cyfrowych;
l) promocję polskiej kultury w Chinach i chińskiej w Polsce poprzez organizację przeglądów filmowych, festiwali sztuki, koncertów muzycznych, wystaw plastycznych, jak również za pośrednictwem nowych technologii cyfrowych;
m) fundowanie stypendiów i grantów dla uczniów, studentów i naukowców;
n) tworzenie i uruchamianie we współpracy z polskimi uczelniami wyższymi kierunku Contemporary China Studies (Nauka o Chinach Współczesnych);
Ambitnie? No trzeba ambitnie, żeby osiągnąć to co się chce. Tego nauczyli mnie Chińczycy w Chinach. Chcesz przeskoczyć taboret, wieszaj poprzeczkę pod sufitem. Z Polski wyciągam inną naukę: „Jesteś dzieckiem bożym, pomóż sobie sam”. Instytut Badań Chin Współczesnych nie będzie zależał od łaski i niełaski osób, czy instytucji trzecich. Ma sam siebie utrzymywać. Wierzę, że uda mi się do Instytutu przyciągnąć najciekawsze postaci świata nauki i biznesu związane z Chinami. Wierzę, że uda mi się skonsolidować w środowisko tak bardzo dziś rozproszoną grupę osób posiadających o Chinach wiedzę ogromną i wszechstronną, a działających często w samotności, lub w mikro-zespołach, z braku zainteresowania ze strony państwa. Wierzę, że nasze skonsolidowane moce będą bazą do budowania polsko-chińskich relacji naukowych, biznesowych, dyplomatycznych, interpersonalnych wreszcie, że przyczynimy się wspólnie do tego, abyśmy jako państwo i jego obywatele przestali w chińskiej współczesności poruszać się po omacku.
O wszelkich aktywnościach, nowych projektach, sukcesach, ale również niepowodzeniach Instytut Badań Chin Współczesnych będzie informował Wszystkich Państwa na stronie www.beta.chiny24.com.
